Tekst en foto: Pieter-Jan Lens
“Ik ben Ditmar, ben 24 jaar en studeer Radio aan het RITCS in Brussel. De coronaperiode breng ik voornamelijk door op kot waar ik me vooral bezighoud met het maken van muziek. Samen met enkele kotgenoten ben ik zelf werk beginnen te maken om het nadien misschien naar buiten te brengen.
Het afgelopen jaar viel me de solidariteit wel op, dat er een grote groep is die wel naar oplossingen zoekt om de periode door te komen. Anderzijds ook dat mensen uiteindelijk niet alles blijven verdragen, ze versoepelen zelf en springen losser om met de regels omdat het allemaal wat te veel wordt. Bij mezelf voelde ik dat het niet simpel is om elke dag de klok rond met elkaar te leven, dat zorgt af en toe voor zeer intense situaties. Je hebt sneller een conflict en hebt minder ruimte om af te koelen.
Door corona merk ik nu ook wel dat ik naar andere manieren moet zoeken om mensen te leren kennen. Door de hele tijd binnen te blijven heb ik bijvoorbeeld kennis gemaakt met mijn onderburen. Ik kwam hen eerder wel eens tegen in het gebouw, maar nu spreken we elkaar dagelijks en helpen we elkaar zelfs wanneer we bijvoorbeeld iets nodig hebben van de winkel. We hebben dus wel opeens een band kunnen opbouwen die we anders misschien niet zouden hebben.
Het eerste dat ik zal doen na het afschaffen van de maatregelen, is op café gaan, in de hoop dat andere mensen diezelfde trigger voelen, en daar een fijne avond hebben. Hopelijk mondt die avond dan ook uit in een heus dansfeest. Het moet dan ook wel een spontane avond worden want die spontaniteit is nu misschien wel het grootste gemis voor mij. Ik zal ook blij zijn als ik geen mondmasker meer moet dragen en me niet steeds aan de avondklok moet houden. Zo van die regeltjes veroorzaken te veel druk op dit moment.”