Horst festival: waar klanken weerklinken tussen het beton

Voor het zesde jaar op rij veranderde de oude militaire site in het Asiatpark in Vilvoorde tijdens het eerste weekend van mei in het decor van het Horst Festival – een plek waar muziek, architectuur en kunst naadloos samensmelten. Onder een stralende lentezon danst het publiek tussen rauwe constructies, futuristische installaties en experimentele geluidskunst. Op de achtergrond waken de imposante koeltorens als moderne kathedralen over het terrein, iconische symbolen die het visuele hart van Horst vormen.

Een driedaagse gemeenschap

Horst is méér dan een festival – het is een totaalervaring. Elk jaar opnieuw brengt het festival mensen van over de hele wereld samen naar het anders zo stille Vilvoorde. En dat voel je meteen bij aankomst. Vanaf het moment dat ik uit het station loop, hangt er iets in de lucht: een mix van opwinding, nieuwsgierigheid en verbondenheid, bij elke festivalganger die zich naar het terrein begeeft. Drie dagen lang ontstaat er een gemeenschap die samenkomt om te dansen, te ontdekken en te beleven.

“De combinatie van kunst, muziek en die industriële vibe maakt Horst echt anders dan andere festivals. Het voelt aan alsof je in een andere wereld stapt, voorbij de grenzen van Vilvoorde. Elk jaar opnieuw word ik verrast – door de muziek, de installaties, en de creatieve outfits van de mensen om me heen!”
Ella Bessemans

Verdwalen in verbondenheid

Ik kom niet alleen voor de muziek – al vind ik die zeker goed –  maar vooral voor het gevoel van samenzijn en de bijzondere sfeer die het terrein ademt, een sfeer die je niet snel ergens anders vindt. Het is een plek om te verdwalen, nieuwe mensen te ontmoeten, en om gewoon even te zijn.

“Wat ik zo fascinerend vind aan Horst, is hoe het terrein zelf onderdeel wordt van de experience. Elk podium heeft zijn eigen karakter. Dit is mijn tweede keer hier, en het blijft me verbazen hoe deze plek voelt als een beetje een droomwereld – ver weg van de dagelijkse realiteit. Dat is de magie van Horst. Het is meer dan alleen muziek, het is echt een gevoel dat je beleeft.”
Ella-Rose Debaere

Tussen zon, regen en magie

Op de laatste dag van het festival ken ik eindelijk mijn weg. Ik begeef me naar ‘de put’, mijn favoriete stage. Terwijl ik op weg ben, voel ik een eerste druppel op mijn gezicht vallen. Het was te mooi om waar te zijn; het blijft natuurlijk België. Een korte bui barst los, en dwingt ons samen te schuilen onder de constructies. Op een vreemde manier brengt het ons juist nog dichter bij elkaar. Na een klein halfuur breekt de zon weer door. Het festivalseizoen is duidelijk begonnen.