Mensen in Brussel: Rose

Ik ben Rose, 37 jaar oud en ben geboren in de Filipijnen op het eiland Western Visayas. Ik woon nu bijna drie jaar in Brussel bij een gastgezin in Ukkel. Ik heb nog geen zin om terug te keren naar de Filipijnen. Ik hou heel veel van mijn land, maar ik merk dat ik in Europa meer kansen kan krijgen. Ik probeer mijn geluk hier te vinden, dat is de voornaamste reden waarom ik nu in Brussel ben. In de Filipijnen was ik een leerkracht lager onderwijs. Nu – in Brussel – wil ik leerkracht blijven, maar moet daardoor de taal leren.

Tijdens de coronaperiode besloot ik iets volledig nieuws te doen. Mijn tante had het idee om een cultureel uitwisselingsprogramma te proberen. Ik doe een bachelor in de pedagogie van het jonge kind in Woluwe op de Franstalige Hogeschool, maar ik weet niet of ik ga slagen omdat alles in het Frans is. Ik ben momenteel wel een beetje gestrest. Ik studeer hier in de Bib van Muntpunt om me voor te bereiden op een examen van volgende week. Ik heb avondschool gevolgd om Frans te leren, maar ik ben onzeker en ik voel me te oud. Mijn brein werkt niet meer zo goed zoals vroeger toen ik jonger was. Daarnaast heb ik ook nog eens vier herexamens af te leggen in augustus, dus ik zit onder veel druk en stress. Ik heb ook één jaar in een gastgezin in Nederland gewoond en zocht naar een job binnen de Pedagogie, maar zonder succes.

In het begin vond ik Brussel niet zo leuk als Nederland omdat in Nederland alles georganiseerd en proper is en hier is dat minder het geval. Maar hier is mijn gastgezin echt heel leuk en de mensen en vrienden die ik hier heb ontmoet zijn ook heel open. Ik zie veel gezinnen veel culturele activiteiten doen in Brussel, en dat vind ik heel tof. Ik leef heel graag hier dus zou wel graag een job willen vinden ergens in Brussel.
(Opgetekend door Nawras Jebara)