Mensen in Brussel: Cédric Sounar

Ik ben Cédric Sounar, ik ben 24 jaar en kom uit Brussel. Ik ben geboren in Elsene, opgegroeid in Anderlecht met mijn familie, en nu woon ik in Sint-Gillis. 

Elke vrijdag maken mijn collega’s en ik dit stukje park een halfuurtje lang een beetje mooier. Het is vaak heel vies, meestal door sigaretten. Dit is een heel klein park, vlak bij het Centraal Station, tussen Brussel-Centraal en de Grote Markt. Het heet de Marché aux Arts. Ik denk deels dat het park zo vuil is door daklozen. We hebben een groot probleem in Brussel met steeds meer mensen die geen huis, geen job en geen toekomstperspectief hebben. Ze zijn dag en nacht aan het drinken en roken, alleen of in groep. Dat is slecht voor hen, en ook slecht voor het park, maar ik denk niet dat zij de oorzaak zijn. De politie had een groep van zeshonderd mensen uit een gebouw gezet. Sindsdien is het erger geworden, in het park en in de metrostations. We moeten echt iets doen voor de meest kwetsbare mensen in onze stad.  

Mijn favoriete plek in Brussel? Dat is moeilijk te zeggen, ik heb er zo veel. Ik hou van de galerijen, en vooral de Ravenstein Galerij. Daar is ook een vegetarisch Indisch restaurantje dat ik heel leuk vind. Ik hou vooral van plekjes die wat verder van het centrum liggen, weg van het lawaai. In mijn vrije tijd klim ik, dans ik, ren ik, kijk ik naar het nieuws en kook ik met vrienden. Ik dans graag, en probeer minstens een keer per week uit te gaan. Soms ga ik naar Chez Ginette op vrijdagavond, of naar Madame Moustache of La Fabrique in Anderlecht, daar is vaak drum-’n-bass. 
(Opgetekend door Kato Pattyn)