Ik ben Sarah D’Angelo. Zestien jaar geleden vertrok ik met een one-way-ticket uit Napels. Ik had één nacht in een Brussels hostel geboekt. Een week later had ik een job, een woning en een partner, maar eigenlijk begon mijn leven hier pas na die relatie. Ik weet niet hoe het allemaal gebeurd is, maar ik hou van de sfeer hier. Ondertussen heb ik van de Marollen mijn wijk gemaakt: The queendom of Marollistan.
Mijn totebag van het Brussels Porn Film Festival spreekt veel mensen aan. Soms komen ze op me af en vragen ze of ik een pornoactrice ben. Dan moet ik ze teleurstellen en grijp ik meteen de kans om alles over het festival en ethische porno te vertellen. Ik ben al vrijwilliger bij het festival sinds de eerste editie vier jaar geleden. Daar heb ik de perfecte groep mensen ontmoet. Het was eigenlijk mijn wereld niet echt, maar ik heb me meteen aangemeld toen ik de oproep zag. Er is veel aandacht voor queer personen op het Brussels Porn Film Festival. Ik voel me niet helemaal deel van de queer gemeenschap, maar het is mijn missie om taboes rond seksualiteit te doorbreken.
We leven in een heteronormatieve wereld, maar het festival is volledig out-of-the-box. De sfeer is zo liefdevol, voor iederéén. De creativiteit die je daar ziet is ook fantastisch. In de eerste plaats is het nog steeds een cinemafestival met wedstrijden en een jury, zowel Belgisch als internationaal. Ze brengen andere verhalen dan de standaard porno. Narratieven die anders genegeerd worden, zijn daar overal te zien. Er is heel veel bienveillance, welwillendheid. Die dialogen en ontmoetingen neem ik mee naar andere contexten. De ruimte die het festival gecreëerd heeft, warmt mijn hart. Volgend jaar ga ik er absoluut opnieuw helpen.
(Opgetekend door Tara Jacobus)
Meer verhalen
Uitgestelde koffie blijft uitgesteld in Brussel
“Not in my backyard”, er geraakt geen school meer gebouwd in Brussel
Droge lente doet Brusselse watervoorziening niet blozen