15 februari 2025

Erasmix

(site momenteel in opbouw)

Tibo lockt down

Een lange periode waarin je je huis niet kan verlaten is zonder twijfel verschrikkelijk. Je sociale contacten dalen, je verveelt je elk moment van de dag en je levenslust kent ongeziene laagtes. Er is echter ook een andere kant aan het verhaal. Een positieve kant: er is tijd om nieuwe zaken te ontdekken en nieuwe dingen te leren. Ik neem je mee op rondleiding doorheen de vele hobby’s, verzamelingen en bezigheden die ik heb opgenomen sinds het begin van de lockdown. 
door Tibo Verhulst

Toen de lockdown in maart 2020 werd afgekondigd, had ik in feite maar één doel. Ik ben namelijk van kindsbeen af een groot bewonderaar van mijn eigen vader, die een verdienstelijk muzikant is. Gitaren, piano’s en zelfs ukeleles kennen nauwelijks geheimen voor hem. Zijn grootste wens is dat zijn kinderen ook een instrument leren spelen. De missie is reeds geslaagd bij mijn jongere zus, die viool speelt. Ik stond een hele tijd weigerachtig tegenover muziekschool of notenleer. Tijdens de lockdown heb ik dus eindelijk toegegeven aan de smeekbedes van vader Verhulst en heb ik een snelcursus in verschillende instrumenten gekregen. Na een aantal maanden lockdown kan ik van mezelf wel zeggen dat ik redelijk goed ben in sommige instrumenten. 

Nadat hij mij had geleerd hoe je een instrument bespeelt, gaf mijn vader mij nog een tweede cadeau. Omdat hij weet dat ik een hekel heb aan het merendeel van de hedendaagse muziek, gaf hij mij zijn oude platencollectie. Een twintig platen van voor de jaren ’90. Een LP-speler heb ik met mijn eigen karige centjes moeten kopen. Dankzij dit cadeau kan ik nu elke morgen genieten van het ruwe geluid van onder meer: The Beatles, CCR en Cat Stevens. Een mooier cadeau kan ik me nauwelijks inbeelden. 

Omdat mijn vader muzikant is – en zijn passie dus uiteraard muziek is – heeft hij minder aandacht voor die andere kunstvorm: film. Tijdens de lockdown heb ik me verdiept in de wondere wereld van het bewegend beeld. Tijdens dat avontuur heb ik wellicht één grote fout gemaakt. Ik ben namelijk gestart met een dvd-verzameling. Kijkt er dan nog iemand dvd’s, hoor ik iedereen denken. Wel, ik ben absoluut een grote fan. De teller van de recent gestarte verzameling staat intussen op 150 films. Van blockbusters zoals Avatar en X-Men en indiefilms zoals Pulp Fiction tot matige komedies als Juno en Night at the Museum. 

De laatste hobby die ik heb opgepikt, is lopen. Wel niet gewoon wat lopen, maar eerder hardlopen. Ik speel al heel mijn leven voetbal en voor aanvang van een nieuw voetbalseizen is het traditie dat je door te lopen je conditie op peil krijgt. Ik heb er echter altijd een echte hekel aan gehad. Maar tijdens de eerste maanden van de lockdown heb ik de charme van het lopen ontdekt. Ook de runners high, waarvan ik het bestaan erg lang ontkend heb, bleek erg opvallend. Ik loop telkens een andere route, maar er is één punt dat ik altijd passeer. Een soort van kleine heuvel die verdacht veel lijkt op de achtergrond van Windows XP. Het is er altijd rustig en het is de perfecte plaats om even tot jezelf te komen.

Ik denk dat het toch wel duidelijk is dat ik op vele vlakken erg dankbaar mag zijn voor een lockdown, hoewel dit natuurlijk een controversiële uitspraak is. Ik heb eindelijk een instrument leren spelen, ben begonnen met een aantal mooie collecties en ik ben met plezier gaan sporten.
Elk nadeel heb zijn voordeel.