Karine Claassen: “Stage is de basis van je journalistieke netwerk”

Karine Claassen, bekend van de documentaires Het leven in kleur, Dwars door Amerika en Afscheid kwam in het kader van Masters of Media: Young Wolves Edition voor studenten journalistiek vertellen over haar professionele en privéleven, al loopt dat bij Claassen vaak in elkaar over. “Ik geloof niet in een work-lifebalans, heel mijn parcours loopt samen met mijn persoonlijke leven.”
door Marah Cham en Margot Devloo foto’s Bram Dejaegher         

Het is een dikke tien jaar geleden dat Karine Claassen de Erasmushogeschool buiten stapte met haar diploma Journalistiek. Dat ze hier wilde komen spreken, was voor haar vanzelfsprekend: “Ik zeg normaal niet snel ‘ja’ op dit soort dingen, ik zeg eigenlijk bijna altijd ‘nee’, maar ik ben zo dankbaar voor deze plek.”
Brussel en de opleiding Journalistiek aan de Erasmushogeschool hebben haar gemaakt tot wie ze is, al weet ze soms nog steeds niet goed wie ze is en wat ze graag doet. “Je loopbaan blijft een voortdurend zoekproces”, zegt ze.

Netwerken
Voor ze aan haar opleiding Journalistiek begon, was Karine Claassen semiprofessionele danseres. Ze deed destijds zelfs tournees, optredens en audities en droomde toen van een danscarrière. Onder druk van haar ouders om een ‘echt’ diploma te halen, belandde ze in de opleiding Journalistiek. “Ik kwam hier terecht en het voelde echt vertrouwd”, zegt Claassen. “Ik heb in deze opleiding echt geleerd om praktisch te werken. We werden heel vaak de stad ingestuurd.” Ook de opportuniteit die studenten aan de opleiding Journalistiek van de Erasmushogeschool krijgen om twee stages te lopen, is een echte kans volgens Claassen. Haar eerste stage liep ze bij Knack en daar merkte ze dat printjournalistiek niet echt haar ding was. Haar tweede stage deed ze bij Terzake, en die stage opende voor haar veel deuren. “Die stages waren voor mij handig omdat dat ze de basis zijn van je netwerk. Zelf netwerk ik echt niet graag, maar na verloop van tijd werd het mij ook duidelijk dat dit echt niet onbelangrijk is.” En dat klopt, want na haar stage bij de VRT kon ze daar ook beginnen te werken. Haar carrière startte bij Log-in, een aankoopprogramma van de VRT dat documentaires selecteert en ondertitelt. Daarna werd ze reporter voor Terzake, waar ze eerder stage liep.

Zuurstof
Voor een Terzake-reportage werd Karine Claassen naar Parijs gestuurd om auteur Michel Houellebecq te interviewen. Op dat moment gebeurde de terreuraanslag op de redactie van Charlie Hebdo. Aangezien Claassen op dat moment de enige VRT-journalist in Parijs was, werd zij naar de aanslag ter plaatse gestuurd. “De journalist in mij klikte op dat moment. Toen wij daar aankwamen, was er pure chaos. Dan pas besefte ik dat dat wereldnieuws was en dat ik, als journalist, daar middenin stond”, vertelt ze. “Dat gaf mij een soort zuurstof.”

Op zoek gaan
Claassen beseft dat ze een eigenaardig parcours heeft afgelegd: “Voor een stuk kon ik rekenen op geluk, maar ik moest ook hard werken. Mijn loopbaan is een voortdurend zoekproces dat me gemaakt heeft tot wie ik ben.”
Karine Claassen vertelde de studenten journalistiek over haar hoogte- en dieptepunten, want die horen er ook bij. “Ik ben enorm perfectionistisch en dat is iets dat ik nog maar twee jaar wat meer kan loslaten.” Ze zat soms lange dagen in de montagecel om haar reportages zo perfect mogelijk te maken. “Dat kan ik iedereen afraden. Die druk zorgde er voor dat het voor mij allemaal niet meer haalbaar werd. Dat kan je gewoon niet volhouden.”
De ultieme raad die ze de studenten graag wil meegeven is om altijd op zoek te blijven gaan naar wat je graag doet: “Ooit zal je wel ergens mee bezig zijn waarvan je denkt ‘dit is het!’, op die spark moet je verder gaan!” Het was een hele eer voor de studenten om Karine Claassen in de aula te hebben, maar het bleek ook wederzijds. “Ik ben jaloers om jullie hier te zien zitten”, zei ze, “het was een eer om hier te komen praten over mijn loopbaan, dank u wel.”