Mensen in Brussel: Kristof

“Mijn naam is Kristof, ik ben 24 jaar en woon in Laken. Ik ben op weg naar de supermarkt om boodschappen te doen. Gelukkig laat mijn job het toe om van thuis uit te werken. Daardoor kan ik overdag op het gemakje naar de winkel gaan of een wandelingetje maken. Met dit weer is dat zalig.
Ik werk als data-analist bij Satellic, een bedrijf in Diegem dat het tolwegennet in België opvolgt. Mijn functie daar is het programmeren en controleren van tolwegsystemen in vrachtwagens. Klinkt saai, maar ik doe dat echt wel graag. Voor deze job ben ik in 2018 van Limburg naar Brussel verhuisd. Dat was in het begin wel even wennen, want ik kom echt uit een boerengat. Gelukkig woonde mijn oudere broer hier al in de buurt, in Schaarbeek, op een kilometer van hier. Dat hij hier woonde, heeft mij uiteindelijk over de streep getrokken om definitief hier te settelen. Mijn broer heeft mij in het begin ook wat wegwijs gemaakt in de stad en heeft mij de verborgen parels van Brussel laten zien. Het Park van Laken is er zo een. Daar kan ik echt even tot rust komen na een lange werkdag.
Voordat ik hier woonde, beschouwde ik Brussel als een vuile stad. Ik was hier alleen eens met school geweest en dat heeft toen geen al te beste indruk op mij nagelaten. Het is pas wanneer je hier woont dat dat vooroordeel verdwijnt. Nu heb ik de drukte, de diversiteit en de Brusselse cultuur volledig omarmd. Het is zelfs een deel van mij geworden.
Straks ga ik met vrienden naar het benefietfestival voor Oekraïne aan het Atomium. Zo kan ik de Oekraïners een hart onder de riem steken en ook nog verder genieten van de zon en van een fris pintje. Als mijn vrienden mij vragen of ik mij Limburger of Brusselaar voel dan twijfel ik geen seconde. Ik ben en blijf een Brusselaar.”
(Opgetekend door Stef Van Chaze)