Mensen in Brussel: Anke Mommaert

Ik ben Anke Mommaert. Ik werk hier in Brussel in een opvanghuis voor thuis -en daklozen, als sociaal werker. Daar ben ik nu naar onderweg. Albatros is onderdeel van het CAW in Brussel, wij bieden residentiële opvang aan en daarnaast begeleiden we mensen die bij ons verblijven. Het is geen crisiscentrum, het is echt een langdurig verblijf. Die mensen hebben dan een project en daar gaan wij mee aan de slag. Belangrijk is wel dat we een onthaalhuis zijn en dat betekent dat we een dagprijs hebben. Mensen moeten betalen voor hun verblijf en ze moeten een inkomen hebben. Mensen die hier illegaal verblijven hebben geen inkomen en kunnen dus niet bij ons terecht. Daarvoor zijn er andere initiatieven.
Ik woon niet in Brussel, dus ik neem de trein. Ik werk hier ondertussen bijna vier jaar en ik doe het nog steeds enorm graag. Ik heb Sociaal Werk gestudeerd in Leuven, mocht toen twee keer stage lopen bij Albatros en kon er dus meteen blijven werken. Ik heb er ook nog niet aan gedacht om er weg te gaan.
Het leuke aan mijn job is dat ik werk met heel verschillende mensen, die allemaal een ander verhaal hebben. Mijn dag ziet er ook nooit hetzelfde uit en dat vind ik heel tof.
Ik heb ook echt wel het gevoel dat ik iets beteken voor die mensen en ook het team waarin ik werk, is echt super. Ook het feit dat we in Brussel zitten is heel belangrijk. Een grootstad zoals Brussel, daar is de daklozenproblematiek ook enorm groot. Wij liggen heel centraal, waardoor mensen ook makkelijk de weg naar ons vinden.
Ik moet toegeven, door mijn werk ben ik wel echt van Brussel gaan houden. Hiervoor had ik geen link met Brussel, maar ik houd van de mensen die ik hier ken, de sfeer en diversiteit. Het is zalig om door de stad naar mijn werk te wandelen.
Opgetekend door Melani Purnomo Widagdo