Romi van Renterghem: “In mijn ogen is de wereld nog niet vrouwvriendelijk genoeg.”

Romi van Renterghem (22) speelt de rol van Kato in de populaire jongerenserie WTFock en is model. Ze ziet de toekomst rooskleurig in ondanks dat ze door corona heel wat werk in het water zag vallen. Gelukkig kreeg ze een kans in WTFock aangeboden waardoor ze haar Instagramaccount zag groeien. Samen met haar hadden we een openhartig gesprek over haar toekomst en ambities.
door Alexandra Haven

Op een drukke maandagmiddag stuur ik een berichtje naar Romi, “Ik ben er.” Ze had mij laten weten dat ik dat beter deed, aangezien ze nog niet wist welke bel de hare was. Sinds kort woont ze in het levendige Sint-Jans-Molenbeek met haar beste vriendin. Ze opent de deur en laat mij binnen in haar appartement. Het is stijlvol ingericht, maar dat kan ook niet anders met een diploma interieurvormgeving. We gaan coronaproof buiten op haar terras zitten, ze verontschuldigt zich nog even voor de rommel en het gesprek gaat van start.

Je hebt interieurvormgeving gestudeerd. Viel dit te combineren met modellenwerk en acteren?
“Dat was moeilijk, want je kan geen maquettes maken als je reist. Sommige opdrachten en lessen kon ik gewoon online maken. Maar ik heb veel discussies gehad met leerkrachten, omdat ik niet veel aanwezig was. Als ik op hotel zat in het buitenland, was ik ook niet vaak in de stemming om nog voor school te werken. Uiteindelijk is het wel goed uitgedraaid en was ik voor alles in eerste zittijd geslaagd. Buiten voor mijn stage dan, maar dat kwam niet door het modellenwerk. Ik was gewoon te laat om een stageplek te vinden.”

Wanneer is je modellencarrière volgens jou af?
“Vanaf het moment dat de klanten mij te oud vinden, want bij modellenwerk gaat dat wel echt zo. Ik ben op mijn vijftiende begonnen en normaal gezien zou je dan rond je achttiende aan de top moeten staan. Ik ben nu tweeëntwintig dus dat voelt al wat laat aan. De duur van je carrière hangt niet alleen af van je leeftijd. Als je een bepaald imago hebt of een bekend gezicht dan is het mogelijk dat je carrière van langere duur is. Ik wilde sowieso eerst mijn studie afronden, met als gevolg dat ik mij niet volledig op mijn modellenwerk kon richten. Ik wil daar ook gewoon mee stoppen als ik het te druk krijg, bijvoorbeeld met kinderen. Momenteel kan ik daar nog niet echt een leeftijd op plakken hoewel kinderen op achtentwintig jaar mij wel mooi lijkt. Ik hoop natuurlijk dat ik nog lang model kan blijven.”

Wat is jouw droom?
“Grote campagnes mogen doen, dat klinkt misschien stom, maar dat is wel echt wat ik wil. Ik kies sowieso voor Prada en Chanel, specifiek dan voor de parfumcampagnes. Het lijkt mij leuk om aan zo’n filmpjes te mogen meewerken. Dan moet je acteren en hoef je niet te praten. Als ik aan dromen denk, dan zou ik eventueel ook met een paar fotografen willen samenwerken. Ik ben wel niet zo goed met namen, dus ik kan niet specifiek iemand benoemen.”

Waar zit het verschil in acteren en modelleren?
“(Denkt even na) Acteren daar komt veel bij kijken, zowel mentaal als fysiek. Soms waren er dagen dat ik mij supergoed voelde, maar dan een weenscène moest spelen. Je moet jezelf daar zo intrekken, je neemt dat terug mee naar huis. Vaak waren dat extreem lange dagen bij WTFock, soms wel 14 uur per dag, ook in de nacht. Ik ben toen veel vermagerd, want je eetpatroon wordt dan bijgevolg onregelmatig. Bij modellenwerk daarentegen word je veel meer verwend en je kan meer plaatsen zien op een kortere tijd. Ik vind het moeilijk, maar ik zie misschien wel meer voordelen in de modellenwereld. Bij acteren kan je wel een mooi ver- haal vertellen en dan beteken je als acteur iets voor het publiek.”

Het valt mij op dat je vaak sensuele rollen speelt. In de film J. Kessels speel je een jongedame die mannen probeert te verleiden.  Nu kies je ook voor parfumcampagnes, die zijn ook vaak sensueel. Wat spreekt jou aan in zo’n rollen?
“Als kind wilde ik al model worden, maar als ik dan naar mijn gezicht keek dan wist ik wel dat ik meer in die romantische sfeer paste. Nu ben ik natuurlijk al wat ouder geworden en wil ik wat kunstzinnigere projecten doen. Specifiek bij de film van J. Kessels vond ik dat ik een heel typische rol mocht spelen, een mooi meisje dat met haar kont moest zwaaien. Daarna had ik dus een aantal castings voor dat typetje. Ik heb die aanbiedingen allemaal afgewimpeld, want als je daar blijft aan toegeven, blijf je bij dat sensuele. Dit voorjaar kreeg ik de rol van Kato aangeboden. Zij werd omschreven als eerder een normaal type, maar hoe het uiteindelijk is uitgedraaid klopte dat niet.”

WTFock heeft je dus zelf gecontacteerd, hoe gaat dat in zijn werk?
“Ik zat bij een castingbureau, doordat ik meespeelde in de film van J. Kessels. Ze hadden mij eens gevraagd voor WTFock, maar voor twee andere rollen. Ik heb daar telkens nee op gezegd, omdat ik daar nog niet zelfzeker genoeg voor was. Ik had ook sowieso andere dingen te doen en nu is het dus corona. In deze tijden heb je zodanig veel grenzen en regeltjes, daar hou ik niet van. Het gaat in ups en downs. Toen kreeg ik die aanbieding van WTFock, ik wilde deze nieuwe uitdaging grijpen. Elke nieuwe ervaring kan nuttig zijn. Ik had twee castings gedaan en dan nog eentje waarbij de focus op dansen lag, want dat moest ik ook kunnen voor de rol van Kato.”

Als je op straat loopt, spreken mensen je dan aan omdat ze jou herkennen?
“Gisteren werd ik benaderd door drie meisjes, maar eigenlijk valt dat wel nog mee. Aangezien ik altijd in Brussel zit en deze stad grotendeels Franstalig is. In dorpjes herkennen ze me vaak, maar dan meestal voor de videoclip van Axwell Ingrossoore ‘More than you know’. Vaak is het ook dat mensen mij herkennen op rare plaatsen in New York of in een Italiaans dorpje. (Lacht) Ik word wel altijd keirood, want in mijn echte leven ben ik verlegen. Als ik dan word aangesproken dan besef ik elke keer dat zij iets hebben van, wow dat is Kato of Romi.”

Heb je het gevoel dat je een voorbeeld bent voor vele jongeren als Kato of juist omgekeerd?
“Ik vind Kato wel zo iemand die te vergelijken valt met veel Vlaamse meisjes. Zij zijn vaak kortzichtig en zien niet welke grote problemen er zijn. Eerlijk gezegd vind ik dat leuk dat de kijkers mij haten als ik het personage van Kato speel. Ikzelf ben het omgekeerde van Kato, super ruimdenkend, maar vroeger was ik wel kortzichtiger. Ik ben opgegroeid in een dorpje en dat is wel veranderd sinds ik naar Brussel ben verhuisd. Ik merkte dan wel van wow, ik moet veranderen want men is hier veel ruimdenkender.”

Kato wordt streng opgevoed door haar ouders, hoe is jouw relatie met jouw familie? Valt dit te vergelijken?
“Dat is echt het omgekeerde, daarom vond ik het ook zo moeilijk om haar te spelen. Ik heb echt de beste relatie met mijn ouders en ben grenzeloos opgevoed. Ik moest mijn eigen grenzen zoeken en zij zeiden niet van ‘dat mag je niet doen’. Waardoor ik ook gewoon slimmer werd, omdat ik mijn eigen grenzen leerde kennen. Dus dat is echt het omgekeerde. Ze zijn sowieso trots, dat weet ik.”

Heb je het gevoel dat je momenteel iets kan betekenen voor je leeftijdsgenoten, aangezien je meer dan 53.000 volgers hebt op Instagram?
“Als ik gewoon in de naam van Generatie Z mag spreken dan vind ik dat wij sowieso in het algemeen veel kunnen betekenen. Bij bijvoorbeeld Black Lives Matter, het klimaat en de politiek. Maar ik voel me geen influencer, daarom post ik ook niet zo regelmatig.”

Ik heb je even gestalkt op Twitter en ik kwam daar een retweet tegen van dit bericht: “Oké girls, retweet dit als je je ooit geïntimideerd, slecht, vies, … hebt gevoeld door een man.” Heb je je dan al ooit zo gevoeld?
“Ja toch wel, maar vooral hier in Brussel. Ik word vaak aangesproken. Ik draai me dan meestal om en stel hen de vraag waarom ze dat doen. Achteraf voel ik me dan heel vies, want waarom zijn wij een object en mannen niet? Ik weet dat die gedachte botst met mijn modellenwerk. In de modellenwereld kom je soms onbewust de foute mensen tegen.”

Wat moet er volgens jou dan nog veranderen?
“Ik vind dat het beeld over de vrouw erg beïnvloed wordt door de media. Zij verheerlijken steeds de vrouw, wat ik natuurlijk ook begrijp, want wij zijn mooie wezens. Maar men bekijkt ons nog veel te vaak als seksueel object. Vrouwen worden heel neerbuigen bekeken. In mijn ogen is de wereld nog niet vrouwvriendelijk genoeg. En uiteindelijk zorg ik ook wel voor die bepaalde kijk op vrouwen, door de rollen die ik speel. Ik heb daar inderdaad wel spijt van, maar ik zie dat gewoon als werk.”

Hoe zie jij jouw toekomst?
“Euhm, dat is een vraag die ik mij ook vaak stel. Ik leef liever dag op dag, maar om nu toch iets concreets te zeggen, wil ik eerst modellenwerk doen op een hoog niveau. Mensen zeggen altijd, model zijn, dat is hard, maar voor mij is dit nog niet hard genoeg. Als ik op een punt kom waarbij ik het modellenwerk haat, dan ben ik daar geweest en is het voor mij ook opnieuw zoeken hoe ik daarmee om moet gaan. Ik zie dat sowieso als een uitdaging. Die grote campagnes, waar ik het al eerder over had, wil ik bereiken en in die wereld goede connecties maken. In het beste geval kan ik dan met mijn diploma van interieurvormgever daarin verder groeien.”

Als laatste, wat zou jij als tip geven aan de jongere Romi?
“Goh, dat is moeilijk, laat mij even denken. Ik zou zeggen, durf neen zeggen en niet te hard zijn voor jezelf. Want ik kan wel echt streng zijn voor mezelf. Gewoon durven leven.”