Het mag dan misschien wel de koudste aprilmaand in jaren zijn, toch waren er ook al heel zonnige dagen bij. De binnenring van Brussel, dat is nu niet een plek waar je meteen zonnebadende jongeren verwacht. Maar ja hoor, toch wel. Janne en Wannes, op de stoep naast hun kot, beide met hun voeten in het nijntjes-zwembad en een bananendoos op tafel.
door Johanna Jacobs
‘De zon scheen recht op mijn computerscherm dus heb ik het maar creatief aangepakt door hem in deze doos te zetten’, zegt Wannes, masterstudent Agogiek aan de VUB, al lachend terwijl hij zijn constructie toont. ‘Ja, we moeten toch een beetje de illusie geven dat we voor school aan het werken zijn hé’. Janne en Wannes zijn twee van de maar liefst 24 studenten op hun kot. Sinds het begin van de coronacrisis zijn ze één bubbel geworden. ‘Ik ben zo dankbaar dat ik mijn kotgenoten nog heb, ik mag echt niet klagen. Nochtans wil ik me soms ook wel opsluiten op mijn kamer voor een week. Elke dag bij elkaar zijn heeft ook zijn nadelen’, zegt Janne, tweedejaarsstudente Radio aan het Ritcs. Het is niet de eerste keer dat ze hun tafel buiten zetten. ‘Van zodra het weer het toelaat, kan je ons hier vinden. Ik vind dat we creatief zijn geweest. Hopelijk inspireren we voorbijgangers hiermee om toch te proberen genieten ondanks de gekke situatie. Natuurlijk wel met de coronamaatregelen in het achterhoofd’, zegt Wannes.
Lars, een andere kotgenoot en eerstejaarsstudent milieu- en preventiemanagement, is er intussen komen bij zitten. Hij vertelt dat er enorm veel positieve reacties van voorbijgangers komen op hun initiatief. Maar aan de politie zijn ze toch niet ontsnapt. ‘Ja logisch, als buitenstaander lijkt het alsof we een samenscholing organiseren. Als we dan uitleggen dat we hier allemaal samen wonen, maken ze er eigenlijk helemaal geen probleem van. Uiteindelijk doen we niets wat niet mag. Eén keer stond de politie wel plots met een zaklamp in onze gang, dat was even verschieten’.
Een rijtje tafels
‘We zitten eigenlijk heel de dag buiten. Tegen zeven uur beginnen we te koken met de deur open, dan blijven we nog plakken tot tien uur om daarna net voor die stomme avondklok binnen te zijn. De twee huizen naast ons zijn ook koten. De laatste tijd zetten zij hun tafels ook wel eens buiten, dan zitten we met zen allen aan een rijtje tafels’, zegt Wannes. Dit gebeurt allemaal coronaproof benadrukken ze alle drie nog een keer. In deze tijden, waar studenten niet eens de kans krijgen om hun klasgenoten te leren kennen of het studentenleven op te snuiven, vinden deze jongeren toch nog een gulden middenweg. Ze hopen dat er snel versoepelingen zullen komen en vooral dat ze met zijn allen weer op café kunnen gaan.
Meer verhalen
Reizen tijdens Erasmus: “Helsinki voelt als thuiskomen”
Arnaud De Decker: “Je moet echt wel geschift zijn om deze job te doen, tenzij je niet aan de gevaren denkt.”
Belgische beloften grijpen naast EK-ticket maar bezorgen EhB-studenten een onvergetelijke avond