Hallo! Ik ben Isaura en ik breng mijn voorlaatste semester door in Helsinki, de hoofdstad van Finland. Niet enkel de seizoenen zijn hier totaal anders, ook onze schoolvakanties vallen anders dan in België. Mijn herfstvakantie zit er dus helaas al op, maar ik blik er graag samen met jullie op terug!
Ik legde de reis vast op de Polarsteps. Klik gerust door voor meer foto’s en verhalen over de reis per dag!
RIGA
11 – 13 OKTOBER 2024
Halfvier ’s nachts. Wanneer we normaal gesproken nog een laatste pint bestellen op een feestje, maakte de wekker ons deze keer wakker uit een diepe, maar korte slaap met goed nieuws: we gaan op reis!
De Letse hoofdstad is iets meer dan een uur vliegen van Helsinki, dus na een kort schoonheidsslaapje in het vliegtuig, kwamen we aan in Riga. Het is een prachtige, oude en kleurrijke stad, die nog mooier werd door de opkomende herfstkleuren. We bleven hier maar twee nachten, wat ideaal is voor deze bestemming. Het is een kleine stad, dus we hadden ruim de tijd om alle hotspots van onze to-do-lijst af te vinken.
OSLO
13 – 15 OKTOBER 2024
Het hoogtepunt van Oslo: De Schreeuw. Al dagen maakte Elien, die het schilderij al eens had bewonderd, ons steeds enthousiaster en nieuwsgieriger naar dit beroemde kunstwerk. Terecht, want het is inderdaad indrukwekkend. We liepen uren rond in het Munchmuseum en werden verdieping na verdieping steeds sprakelozer. Het is een prachtig gebouw met een indrukwekkende collectie beeldschone kunstwerken.
Hoewel het kouder was dan in Riga, hadden we nog steeds enorm veel geluk met het weer voor deze tijd van het jaar. In Oslo kun je het hele jaar door regen verwachten, zéker in de herfst, maar voor ons bleef het twee dagen droog. Het weerbericht is niet het enige verschil tussen Oslo en Riga. Ook het uitzicht en de architectuur van beide steden vallen niet met elkaar te vergelijken. Oslo is een jonge, moderne stad met hoge, nieuwe gebouwen, maar daarom niet minder bezienswaardig dan het oude en kleurrijke Riga.
BERGENSBANEN
15 OKTOBER 2024
Dag vijf van onze tiendaagse reis was de dag waarvan we het minst wisten wat te verwachten, maar waar we misschien net daarom het meest naar uitkeken. Veel stond er vandaag niet gepland, enkel de Bergen Railway. Een zeven uur durende treinreis van Oslo naar Bergen met veelbelovende tussenstops en uitzichten onderweg. We hadden een eigen slaapcabine, maar we sloten onze ogen geen seconde. Zelfs door een milliseconde te knipperen, kregen we FOMO. We wilden geen enkel uitzicht missen. Het was niet zomaar een reis van Oslo naar Bergen, het was een rit door herfst en winter en van bomen naar water en sneeuw. Kortom, van mooi naar prachtig.
BERGEN
15 – 20 OKTOBER 2024
Gearriveerd op onze laatste bestemming, werden we nog een tikkeltje verliefder op Noorwegen. Hier vulden we onze dagen met zowel het ontdekken van de stad als met avontuur. We beklommen drie van de zeven bergen rond de stad, startende met de Lyderhorn. Daarbij verlegden we onmiddellijk talloze grenzen. Het ijs voor de volgende hikes was gebroken. De dagen nadien trokken we de berg Fløyen op, waar op de top verschillende schattige geitjes ontmoetten en stapten 1333 treden op naar de top van Ulriken, de hoogste berg rond Bergen.
De overige dagen verkenden we het centrum van Bergen en werden we steeds iets verliefder op de schattigste en charmantste stad van Noorwegen. Sinds dag één had Bergen mijn hart helemaal veroverd.
Na Bergen zat onze tiendaagse reis erop. We hebben tien dagen non-stop gelachen, bijna geweend, veel gezweet, gewandeld, geklommen en toch wel vrij veel grenzen verlegd. We beleefden een droomreis.
Toch ontdekten we op weg naar huis een licht gevoel van heimwee naar Helsinki. Erasmus in Helsinki leek tot nu toe als één grote reis, maar na tien dagen te verdwijnen uit de stad, en de woning waar we sinds enkele maanden wonen, voelt Helsinki nu écht als thuiskomen.
Meer verhalen
Thijs Vloebergh: “Ik bouw chaos in structuur want je weet nooit wat je moet verwachten”
De evolutie van de journalistiek door de ogen van Peter Vandermeersch
Arnaud De Decker: “Je moet echt wel geschift zijn om deze job te doen, tenzij je niet aan de gevaren denkt.”